هفت تیر 7tir.com به نقل از دکتر مهدی خزعلی فرزند آیت الله خزعلی عضو سابق شورای نگهبان : با پالیزدار صحبت می کردم، حکایت حمام جنی را می گفت، نیمه های شب حمام در قرق جن هاست، بخت برگشته ای به حمام می رود، می بیند یکی خوابیده و دلاکی او را می شوید، ناگهان چشمش به پاهای او می افتد، می بیند که سُم دارد، می خواهد به دلاک بگوید که آنکه می شویی سم دارد، می بیند که دلاک هم سم دارد ، آرام آرام عقب می رود ، صدایی از اطاق نظافت می آید، کسی آنجاست، باید او را نجات داد، از زیر در سرک می کشد، تا مچ پاها دیده می شود، وای، او هم سم دارد، یک نفر در خزینه است از او کمک می خواهد، یواشکی به او می گوید: آقا اینها همه سم دارند! بیا برویم. و او در حالی که یک پایش را از آب خارج می کند می گوید: سم چیست؟ این را می فرمایید!؟ دیگر کم مانده قالب تهی کند، بسم الله گویان از حمام فرار می کند و نفس نفس زنان خود را به حمامی می رساند، او پشت میز خود نشسته است، با دلهره می گوید : آقا همه مشتریان شما سم دارند! و حمامی آرام پای خود را از پشت میز بیرون می آورد و مرد غش می کند !
او می گفت: در سخنرانی ها من و خانم آجرلو گفته ایم که در قوه قضاییه همه سم دارند! به این معنا که یا فاسدند و رشوه خوار یا ترسو و فرمانبردار ! مثل حکایت حمام جنی هاست، شکایت به نزد دلاک بری، سم دارد! به حمامی پناه می بری ، سم دارد! پس فقط به خدا پناه می برم تا مرا از گزند طائفه سم داران محفوظ بدارد!
به او گفتم: وکیل تو مدیر خراسانی را قاضی مستقل و آزادی می داند، من پایش را ندیده ام اما مطمئنم دوبار شکستن حکم آزادی تو با اکراه و اجبار بوده است و امیدی به صدور رای مستقل ندارم، او حتی در صدور یک قرار وثیقه اختیار ندارد، بخواهد یا نخواهد از ما بهتران برایش رای را انشاء می کنند، اگر مرد باشد یکبار با خدای خود معامله کند و از استقلال قضایی دفاع کند، بسم الله گوید و خود را به خدا بسپارد و کفی بالله حسیبا، با این کار دین خود را به ملت ادا کرده و در حافظه ملت جاودان خواهد شد، اگر پالیزدار را تقدیر نمی کنند لااقل این است که حکم برات از همه اتهامات واهی صادر کرده و بابت 10 ماه حبس از او عذرخواهی شود .
.
تصاویر و عکس های خانم آقا سلطان بلافاصله در سایت ها و رسانه های خبری مختلف در سراسر جهان به عنوان نمادی از کشته شدگان درگيری های پس از انتخابات رياست جمهوری در ايران منتشر شد.
او گفت در تقاطع خیابان خسروی و خیابان صالحی جمعیت به تدریج متفرق می شدند و فقط چند نفر ایستاده بودند تا ببینند چه باید بکنند. "ناگهان صدای شلیکی شنیدیم. از دوستم که کنارم ایستاده بود پرسیدم که چی بود؟ گلوله بود؟ او گفت که می گویند گلوله های پلاستیکی می زنند. در همان لحظه من برگشتم و دیدم که خون از سینه ندا که در چند متری من ایستاده بود فواره می زند".