آلاینده های تولید شده از فعالیت كارخانه پتروشیمی مرودشت باعث بارش بارانهای اسیدی و سمی بر سر مجموعه تاریخی تخت جمشید و نقش رستم می شود.
آلاینده های بد بو و خطرناك خارج شده از دودكشهای كارخانه قدیمی پتروشیمی مرودشت كه به فاصله نزدیكی از تخت جمشید قرار دارد نه تنها بلای سلامت و جان مردم این شهر شده بلكه موجبات تخریب آرام و بی صدای مهمترین و معروفترین آثار باستانی كشور را نیز فراهم كرده است.
این كارخانه پتروشیمی كه حدود 45 سال پیش ساخته شده دودكشهایی دارد كه فاقد هرگونه فیلتر است و در چهار فصل سال، ضایعات دودی خود كه آغشته به انواع آلاینده ها و سموم مخرب و خطرناك است را به هوای منطقه می فرستد.
این دود به كمك جریان طبیعی هوا به سمت شرق می رود و تنها چند كیلومتر آنسوتر بخشی از آن در پای "كوه رحمت" جمع شده تا همراه اولین باران بر سر و روی مجموعه تخت جمشید فرو آید.
بارانهای شیمیایی ریخته شده بر سر و روی تخت جمشید اصلیترین اثر مخربی كه برای این بنای مهم دارد تخریب سنگهای آن است، بارانهایی كه به مرور زمان تاثیرات خود را به شكل پوسته پوسته كردن سنگها نشان می دهد.
مهر نوشت:اگر چه تا كنون تحقیق جامعی برای بررسی دقیق اثرات آلاینده های تولید شده به وسیله پتروشیمی مرودشت بر روی بنای تخت جمشید در این زمینه از سوی كارشناسان و پژوهشگران منتشر نشده تا نتیجه آن بر این بنا و دیگر آثار تاریخی مشابه در آن محدوده را نشان دهد اما شواهد موجود حكایت دقیقی از این مسئله خطرناك دارد.
آینده
هم اكنون هم با نگاهی گذرا بر گوشه گوشه تخت جمشید كه معظم ترین بنای باستانی ساخته شده از سنگ در كشورمان است می توان این مسئله را به وضوح مشاهده كرد.
البته مردم ساكنان مرودشت نیز از دست اثرات این كارخانه پتروشیمی در امان نمانده اند به گونه ای كه بوی بسیار بد و آلودگی هوا كه ناشی از فعالیت روزانه این كارخانه است، سلامت جسمی و روانی آنها را به مخاطره دائم انداخته است.
بدیهی است برای آلاینده هایی كه می تواند هیبت سنگهای جان سخت و 2500 ساله تخت جمشید كه از مهلكه های تاریخی فراوانی جان سالم بدر برده اند را به خطر بیاندازد تخریب جسم و جان انسانهایی از جنس گوشت و پوست و استخوان كار چندان سختی نیست.
آلاینده های بد بو و خطرناك خارج شده از دودكشهای كارخانه قدیمی پتروشیمی مرودشت كه به فاصله نزدیكی از تخت جمشید قرار دارد نه تنها بلای سلامت و جان مردم این شهر شده بلكه موجبات تخریب آرام و بی صدای مهمترین و معروفترین آثار باستانی كشور را نیز فراهم كرده است.
این كارخانه پتروشیمی كه حدود 45 سال پیش ساخته شده دودكشهایی دارد كه فاقد هرگونه فیلتر است و در چهار فصل سال، ضایعات دودی خود كه آغشته به انواع آلاینده ها و سموم مخرب و خطرناك است را به هوای منطقه می فرستد.
این دود به كمك جریان طبیعی هوا به سمت شرق می رود و تنها چند كیلومتر آنسوتر بخشی از آن در پای "كوه رحمت" جمع شده تا همراه اولین باران بر سر و روی مجموعه تخت جمشید فرو آید.
بارانهای شیمیایی ریخته شده بر سر و روی تخت جمشید اصلیترین اثر مخربی كه برای این بنای مهم دارد تخریب سنگهای آن است، بارانهایی كه به مرور زمان تاثیرات خود را به شكل پوسته پوسته كردن سنگها نشان می دهد.
مهر نوشت:اگر چه تا كنون تحقیق جامعی برای بررسی دقیق اثرات آلاینده های تولید شده به وسیله پتروشیمی مرودشت بر روی بنای تخت جمشید در این زمینه از سوی كارشناسان و پژوهشگران منتشر نشده تا نتیجه آن بر این بنا و دیگر آثار تاریخی مشابه در آن محدوده را نشان دهد اما شواهد موجود حكایت دقیقی از این مسئله خطرناك دارد.
آینده
هم اكنون هم با نگاهی گذرا بر گوشه گوشه تخت جمشید كه معظم ترین بنای باستانی ساخته شده از سنگ در كشورمان است می توان این مسئله را به وضوح مشاهده كرد.
البته مردم ساكنان مرودشت نیز از دست اثرات این كارخانه پتروشیمی در امان نمانده اند به گونه ای كه بوی بسیار بد و آلودگی هوا كه ناشی از فعالیت روزانه این كارخانه است، سلامت جسمی و روانی آنها را به مخاطره دائم انداخته است.
بدیهی است برای آلاینده هایی كه می تواند هیبت سنگهای جان سخت و 2500 ساله تخت جمشید كه از مهلكه های تاریخی فراوانی جان سالم بدر برده اند را به خطر بیاندازد تخریب جسم و جان انسانهایی از جنس گوشت و پوست و استخوان كار چندان سختی نیست.
No comments:
Post a Comment