نظریه‌ی پزشکی امام نقی به نقل از علامه مجلسی!

علامه مجلسی که از استوانه‌های علمی مذهب رسمی حاکم بر کشور ماست حدیث جالب توجهی را از قول یکی از معصومین بیان می‌نماید، این حدیث خود گویاست و اگر اینجانب بر آن نقدی بنویسم مسلمین آن را توهین آمیز تلقی خواهند کرد، من در اینجا این حدیث را که در صفحه‌ی 166و 167 حلیه المتقین آورده شده عینا بیان می‌نمایم، باشد که شیعیان آن بزرگوار از این شیوه‌ی درمان آگاه شوند:


در حدیث صحیح از امام علی النقی منقول است که هیچ یک از فرزندان آدم نیست مگر آنکه در او دو رگ هست، یک رگ بر سرش که خوره را به حرکت می‌آورد و دیگری در بدنش که پیسی را به حرکت در می‌آورد؛ پس چون آن رگ سر که به حرکت در می‌آید خدای تعالی زکام(سَرماخوردگی) را بر او مسلط می‌گرداند که دردهای سر را می‌کشد و اگر آن یکی رگ بدن به حرکت می‌آید حق تعالی دمل را بر او مسلط می‌کرداند که دردهای بدن را می‌کشد، پس کسی که دمل و زکام به هم رساند خدا را شکر کند و در روایت دیگر فرموده است که زکام لشکری است از لشکرهای خدا، می‌فرستند که دردهای بدن را برطرف کند. در چند روایت دیگر وارد شده است که زکام را علاج نباید کرد و در روایت دیگر از آن حضرت وارد شده است که در معالجه‌ی زُکام پَنبه‌ی آغشته به روغن بِنفشه در هنگام خوابیدن بر مَقعد خویش بمالد.


(حُلیه المُتقین/باب در معالجه‌ی امراض/ص167-166)
این هم گوشه‌ای ناچیز از خرافاتی عجیب در دین مبین اسلام