قرآن: شاعران کسانی هستند که در هر دره‌ای سرگردانند و گمراهان از آنان پیروی می‌کنند

قرآن همان کتابی است که ادعای می‌گردد نویسنده‌اش خداست، خدائی به نام الله.



در اینجا به یکی دیگر از توهین‌های این الله، خدای وهمی، اشاره می‌نمایم؛ او این بار شاعران را مورد هدف قرار می‌دهد و می‌گوید که تنها گمراهان هستند که دنباله رو شاعران می‌باشند:


وَالشُّعَرَاء يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (شعراء/224) و شاعران کسانی هستند که گمراهان از ایشان پیروی می‌نمایند.


و در ادامه آنان را کسانی می‌نامد که در هر دره‌ای سرگردانند:


أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (شعراء/225) آيا نديده‏اى(نمی‌دانی) كه آنان در هر دره‌ای سرگردان هستند. (وادی یعنی دره)


یه آیات پیش از این آیه توجه فرمائید:


هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (شعراء/221) آيا شما را خبر دهم كه شياطين بر چه كسى فرود مى‏آيند؟


تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (شعراء/222) بر هر دروغگوئی گناهكار فرود آید.


يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (شعراء/223) آنان گوش می‌دهند در حالی که بیشترشان دروغگویانند.


این هم نمونه‌ای دیگر از توهین‌های قرآن.