بر سر کوفتن و زنجیر خرافه را بر کمر زدن ما را در گذر تاریخ میخکوب نموده است

چیست این فرهنگ عاشورا و چه ارمغانی برای کشور و مردم ما آورده است، فرهنگ عاشورا یعنی نهضت توحش و بربریت، آیا سیلی بر سر و سینه‌ی خویش زدن برای کسی که 1300 سال پیش مرده است چیزی جز بربریت است؟ فرهنگ عاشورا یعنی زشت بودن سازش، آیا غیر از این است که در ذهن همه‌ی ما سازش را واژه‌ای زشت جلوه داده‌اند، آیا نهادینه شدن اینکه مخالف یعنی دشمن ریشه‌اش از همین خرافه نیست؟


می‌گویند حسین مظلومانه کشته شده، آیا می‌دانید زمانی که از خون دهها هزار ایرانی رود خون جاری کردند پدر همین حسین از جمله مشاوران عمر ابن خطاب در غارت کشور ما بود؟

آیا می‌دانید که شهربانو هدیه‌ای بود از سوی عمر به خاطر خوش خدمتی علی ابن ابی‌طالب به پسرش؟ چرا باید به کسی احترام بگذاریم که دختربانوی ایرانی را مورد تجاوز جنسی قرار داده است؟

عجب ملتی هستیم! من در اینجا قصد ترویج فرهنگ انتقام و برگزاری عزاداری برای هم‌میهنانی که مظلومانه کشته شدند و زنان و دخترانی که ناجوانمردانه بر طبق دستور همین اسلام توسط اعراب مورد تجاوز قرار گرفتند را ندارم، اما برای من غیر قابل پذیرش است که هم‌میهنانم اینگونه دشمن پرست باشند....!

امروز فیلمی را دیدم که در مراسم سوگواری به خاطر همین حسین، نوزادی قربانی توحش فرهنگ غلط ما ایرانیان گردید، فرهنگی که تک تک ما در پیدایش آن مسئولیم، چرا نباید هم‌میهنان بی‌خبر نگه داشته شده‌ی خویش را از ابعاد این خرافه آگاه سازیم؟ وظیفه‌ی کیست؟ هنگامی که می‌بینیم این‌چنین هم‌میهنان ما در خرافه و جهل اسیرند چرا باید ساکت بمانیم تا مضحکه‌ی جهانیان گردیم؟ بر سر کوفتن و زنجیر خرافه را بر کمر زدن ما را در گذر تاریخ میخکوب نموده است،....

درد است دشمن پرستی درد است..